Extreme tests voor meer veiligheid: de vijf spannendste testfaciliteiten van Mercedes-Benz.
De testbanen van Mercedes-Benz zijn omgeven door een zekere geheimzinnigheid. Wat zich precies afspeelt achter de poorten van deze faciliteiten, laat zelfs voor doorgewinterde ster-liefhebbers nog veel aan de verbeelding over. Tijd om een tipje van de sluier op te lichten.
1. “Einfahrbahn” in Untertürkheim.
Zoals wel vaker in de geschiedenis van Mercedes-Benz begint alles in Untertürkheim. Al in 1957 ging de nestor onder onze testcircuits, de beroemd-beruchte “Einfahrbahn”, in bedrijf. De testfaciliteit is direct aan de ontwikkelingsafdeling van het hoofdkwartier gebouwd. Exclusieve prototypen worden hier aan uitgebreide tests onderworpen voordat ze op de markt worden gebracht. De veelzijdige uitrusting maakte andere testbanen lange tijd overbodig. De legendarische steile bocht daagt de grenzen van de natuurkunde uit: hier is ook met plankgas een helling tot wel 90 graden mogelijk. Maar in Untertürkheim gaat het niet alleen om snelheid. Er is ook een bewateringssysteem voor uitvoerige tests onder natte omstandigheden. Extreme torsiepunten, springschansen en glijplaten brengen zowel personenwagens als Vans gericht tot aan hun grenzen. Daarbij komen nog de zestien krachtige turbines in de windtunnel, die samen een zijwind van wel 100 km per uur simuleren.
2. Ontwikkelings- en testcentrum in Wörth am Rhein.
Na de millenniumwisseling ging Mercedes-Benz op zoek naar testlocaties buiten de weg. De nieuwe plek moest het testen van bedrijfswagens in Europa op de kaart zetten. De keuze viel in 2008 op Wörth am Rhein. In een bouwfase van drie jaar werden op een oppervlak van 550.000 vierkante meter natuurscenario's gereconstrueerd: talrijke opgeworpen heuvels en meer dan 17.000 geplante bosjes en bomen vormen de coulissen van het terrein. Er zijn allerlei stukken met slecht wegdek en een twee kilometer lange inrijbaan met vele hindernissen. Hier ligt de nadruk duidelijk op simulaties die zo dicht mogelijk in de buurt komen van echte omstandigheden.
3. Test- en technologiecentrum in Immendingen.
Netwerkvorming, autonoom rijden, elektromobiliteit: voor de eisen aan de auto van de toekomst is een heel nieuw soort testbanen nodig. Zo'n test- en technologiecentrum is er sinds 2015 in Immendingen, op een voormalig kazerneterrein, omgeven door dichte bossen en met een totaal oppervlak van 520 hectare. Hier bevinden zich na een bouwperiode van slechts drie jaar meer dan 30 verschillende testbanen. Het testcircuit in Immendingen schittert vooral met de extreme omvang en de daarmee gepaard gaande veelzijdigheid. Zo kunnen de meest uiteenlopende verkeerssituaties worden gesimuleerd: een rit over alpine passen bijvoorbeeld, brede meerbaans wegen in Noord-Amerikaanse stijl of het drukke langzaam rijdende en stilstaande verkeer in een grote Europese stad.
4. Testcentrum in Vaitoudden.
Het testcentrum in Vaitoudden is weliswaar geen eigen faciliteit van de onderneming, maar Mercedes-Benz gaat graag op reis naar buitengewone testcircuits over de hele wereld. Daarbij is een van de bestemmingen altijd de kleine gemeente Arjeplog in de buurt van de noordelijke poolcirkel. Op het grootste winter-testcircuit ter wereld in Vaitoudden werd bijvoorbeeld de Mercedes-Benz eVito onderworpen aan een uithoudingstest onder extreem koude omstandigheden. Op een dichtgevroren merenlandschap mocht de bestelwagen met elektromotor op accu-aandrijving de deugdelijkheid van accuvermogen, laadproces en grip op een beijsde rijbaan bij temperaturen tot -30 graden bewijzen. Zelfs in deze verlaten wildernis doken tijdens het testseizoen nieuwsgierige paparazzi op, die probeerden nog voor de marktintroductie een glimp op te vangen van de begeerde prototypen.
5. Technologiecentrum voor voertuigveiligheid in Sindelfingen (TFS).
Iets echt speciaals is te vinden in Sindelfingen: ons enige testcentrum dat zich niet in de open lucht bevindt. En dat niet zonder reden. Ten dienste van de bescherming bij ongevallen laten de testers van Mercedes-Benz het hier sinds 2016 flink knallen. In de hal van 55.000 vierkante meter worden voertuigen over afstanden tot 200 meter frontaal en verticaal tot botsen gebracht. Het “crashen” is op deze plek traditie. Al lang voor de bouw van het centrum voerde Mercedes-Benz in 1959 de eerste crashtest ter wereld uit, hier in Sindelfingen. De bouw van het onwerkelijk aandoende voertuigveiligheidscentrum duurde zo'n drie jaar. Een reden voor de lange bouwtijd: om uiteindelijke exact reproduceerbare gegevens te verkrijgen, moeten alle banen volkomen vlak zijn. Dankzij bouwtechnische kunststukjes bedraagt de afwijking in de vloeren slechts een ongelooflijke vijf millimeter per 100 meter.
Foto's:
Juliane Schmid, Daimler Global Media